Старшы прапаршчык
| Старшы прапаршчык | ||
|---|---|---|
| ||
| Краіна | СССР, Беларусь, Расія | |
| Створана | 12 студзеня 1981 | |
| Старэйшае званне | малодшы лейтэнант | |
| Малодшае званне | прапаршчык | |
Ста́ршы пра́паршчык[1] — воінскае званне ва Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь (з 1992 года), а таксама ў войсках шэрагу дзяржаў, па рангу вышэй за прапаршчыка, але ніжэй афіцэраў.
Надаецца лепшым прапаршчыкам, якія праслужылі 5 гадоў, у тым ліку не менш як 1 год на пасадзе старшага прапаршчыка або афіцэра, а таксама за бездакорную службу прапаршчыкам на працягу 15 гадоў незалежна ад займаемай пасады. У Савецкай Арміі, берагавых частках і авіяцыі ВМФ СССР, пагранічных і ўнутраных войсках воінскае званне старшы прапаршчык уведзена ў 1981 годзе.
У арміі Вялікага Княства Літоўскага адпавядала званням намеснік або таварыш.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Сергіенка В. А. Старшы прапаршчык // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 164. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Станіслаў Чаропка Станаўленне сістэмы знакаў адрознення ў арміі ВКЛ // Актуальные проблемы в изучении и преподавании общественно-гуманитарных дисциплин: сб. статей. — Витебск, 2012.